“Yaşam Çemberi” şematik bir anlatım,temsili ve belleksel bir formdur .Tibet'in "Yaşam ve Ölüm Kitabında " yer alan Moğolistan’da bir Budist manastırındaki öğrenciler Budist öğretinin “Yaşam Çemberi” üzerine yorumlar yapmaktalar. Yaşam Çemberi , öyle bir şey ki her yorumlandığında farklı felsefi kapılar açabiliyor.
Kısaca açıklarsak, çeşitli bölümlere ayrılmıştır, ortadan kenara doǧru, bizi sonsuz yeniden oluşa hapseden üç başlıca zehir (ki bizim bu anı yaşamamızı engellerler) vardır. Bunlar cehalet,(hatalı bilgi formu), őfke ve açgözlülüktür. (reddedişin ilkeleri). Bu üç zehir, domuz, horoz ve yılan ile simgelenir.
Sonraki halkada ise, artan ve azalan eylemlere sahip olabileceğimizi simgeler. Bu bir tarafı aydınlık, diğer tarafı karanlık iki yarım daire ile anlatılır, insanlar sırayla bir yolda ya da merdivende inip çıkarlar.
İzleyen halka, altı parçaya ayrılmıştır: İnsan olmanın düşünce biçimlerini anlatır. Bunlar şöyledir:
1. Cehennemi varlıklar: sonsuz acı.
2. Aç hayaletler: tatminsizlik ve doyumsuz arzular.
3. Hayvansı varlıklar: atalet ve içgüdünün baskınlığı.
4. Titanlar ya da kavgacı varlıklar: güç arzusu içindeki varlıklar, zenginlik, zorla tahakküm.
5. İnsan varlıǧı (İnsan seviyesinde olanlar): Kötü ve iyi deneyimlerin dengesi, mutluluk ve acı vb gibi...
6. Gőksel varlıklar: Acıyla ilgili az deneyimi olanlar ve para, sağlık konusunda problemi olmayanlar bu bőlüme düşerek acı çekerler.
Çemberin dışındaki şeytan figürü, ikicillik simgesidir. Budist duyuda ego, kuruntu ile eşanlamlı, kalıcı ve ayrı, herşeyden ve herkesten baǧımsızdır.
Buda’nin işaret ettiǧi gibi, Yaşam Çemberi’nin tek çıkışı uyanış ve kişisel aydınlanmadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder