Şintoizm

Dünyanın en eski dinlerinden biridir. M.Ö VII. yy' a kadar dayanır. Japonların milli dinidir. Şintoizmin Japonca karşılığı Kami - Nomiçi' dir. Yani; " Tanrının Yolu " demektir.
Şintoizm de resmi bir inanış sistemi yoktur ve diğer dinlere karşı oldukça hoşgörülü bir dindir. Şintoizm' in 2 Temel özelliği;

• Milli bir din olması
• Tabiata tapmaya önem vermesi.

Japonlar genellikle Dünya'nın iyi ve kötü ruhlarla dolu olduğuna inanırlar. İbadet şekilleri çok basittir. Mabede giderler. Elini yüzünü ve ayaklarını Müslümanların abdest almaları gibi yıkarlar. Bu mabetteki kıymetli eşyaları; Ayna, Kılıç, Mücevherli taş gibi. Bu eşyaların karşısında diz çöker, ibadetlerini yaparlar. İbadette temizliğe çok önem verirler ve bunu ihmal etmeyi günah sayarlar. İbadetlerini ve Evlenme Törenlerini  Rahipler idare eder. Cenaze törenlerini ise Budist Rahipler yönetir. Bu anlayışlarını; " Biz Şintoist doğar, Budist ölürüz " şeklinde açıklarlar.
İnançlarında Gök Tanrı ve Yer Tanrı bütün Tabiat Tanrılarını doğurmuştur. Dağ, ırmak, Ateş, Fırtına vs. hepsinin ayrı bir ilahı vardır. Ayrıca ölülerinin yaşayanlara ihtiyacı vardır. Mezara yiyecek, içecek, eşya konulduğu sürece mesut olurlar. Japonların dilinde Tanrı için " üst " anlamına gelen " Kami " kelimesi kullanılır. Erkek ilahlarına " İzanagi ", kadın ilahlarına " İzanami " denir. Kutsal metinlerde bu ilahların yaptıkları yazılıdır. Bütün ilahlar doğrudan Tabiat güçleriyle ilgilidir. Tabiat ilahları arasında en önemlisi Güneş Tanrısı " Amaterasu " dur.

Kutsal Metinleri 2 adettir;

1. Kojiki
2. Nihongi

Çin yazısının kabulunden önce kendilerine ait bir yazı olmadığı için Kojiki' nin yazıya dökülmesi 712 yılında İmparatorun emriyle olmuştur. Tanrıların ve Devletin ilahi kaynağı ve insanlığın başlangıcı Kojiki kitabında bahsedilir. Nihongi ise Kojiki' nin yorumudur. Ve devlet hizmetlerinde yer alanlara Tavsiyeler vardır.